واردات چوب یا نابودی جنگل‌ها ؟

واردات چوب یا نابودی جنگل‌ها ؟

<div id=”News”>
<div class=”titlePosition”></div>
<div class=”topContent”>
<div align=”right”>

واردات چوب یا نابودی جنگل‌ها ؟

براساس يك نظريه اقتصادي يك كشور سعي مي‌كند در بسياري از موارد و زمينه‌ها خود كفا باشد. اما در واقع اين نظريه اقتصادی برای مكان‌هايي كاربرد دارد كه در تحريم بوده و روابط خوبي با كشورهاي ديگر نداشته باشند.
<img src=”http://iranwoodex.com/images/2015/08/varedat.jpg” alt=”واردات چوب یا نابودی جنگل‌ها ؟” width=”290px” height=”290px” align=”middle” />

اما اگر كشوري داراي روابط مناسب در منطقه و جهان باشد ديگر لزومي ندارد در زمينه كالاهايي كه مي‌تواند با هزينه كم وارد كند خودكفا باشد و خود آن را توليد كند. يكي از کالاهایی كه مي‌توان وارد كرد و در آن خودكفا نبود محصولات كشاورزي از جمله هندوانه است كه براي توليد آنها بهاي گزافي از جمله مقدار زيادي آب را هدر مي‌دهيم. از موارد ديگري كه مي‌توانيم به جاي توليد و صادرات آن را وارد كنيم چوب است؛ كالايي كه چندي پيش معصومه ابتكار رئيس سازمان حفاظت محيط زيست نگراني خود را از توليد و صادرات آن اعلام كرده و گفته بود كه بايد به فكر واردات چوب باشيم.
به گزارش آرمان، با نابودي هر هكتار از جنگل‌ها سالانه زمين 2/5 ميليون تن از اكسيژن محروم مي‌شود. جنگل‌ها شش‌هاي زمين هستند و بيش از 40 درصد از اكسيژن مورد نياز موجوذات زنده را تامين مي‌كنند. سالانه در حدود دو ميليون متر مكعب چوب از جنگل‌هاي كشور قاچاق مي‌شود. اين در حالي ست كه جنگل اهميت بالايي براي انسان‌ها و محيط زيست دارد. جنگل‌ها علاوه بر ارزش‌هاي مادي نظير توليد چوب و كاغذ، مبارزه با آلودگي‌هاي محيطي و تعديل آب و هوا و… كه براي انسان‌ها دارند، باعث مي‌شوند تا انرژي حرارت خورشيد به انرژي شيميايي تبديل شده و حيات در كره زمين تداوم داشته باشد. جنگل‌ها نقش مهمي در تعديل آب و هوا دارند و طبق بررسي‌ها مقدار باران در مناطق جنگلي پنج درصد بيشتر نسبت به مناطق اطراف خود است. اگر مناطق آبخيز حوزه سد پوشيده از جنگل باشد مي‌تواند مانع از فرسايش و حمل مواد معدني به داخل سد شود. همچنين جنگل‌ها مي‌توانند در حفظ و نگهداري آب نقش مهمي داشته و در كشور كم آب ما بسيار حائز اهميت باشند.

ارزش سالانه جنگل براي اقتصاد
اگر به‌طور متوسط رويش جنگل‌ها سالي سه متر مكعب فرض شود و ارزش هر متر مكعب آن 40 هزار تومان باشد ارزش سالانه رويش جنگل‌هاي شمال كشور دو هزار و 220 تريليون تومان برآورد مي‌شود. در حال حاضر سطح جنگل‌هاي شمال كشور يك ميليون و 850 هزار هكتار است. در طول تاريخ 80 ساله جنگلباني كشور همواره حفاظت مناسبي از جنگل‌ها و مراتع صورت مي‌گرفته است، اما به دليل رشد جمعيت و نيازهاي كشور سازمان‌ها با عوامل تخريبي خود زندگي را از جنگل گرفته‌اند. مساحت جنگل‌هاي كشور از 4/18 ميليون هكتار در سه دهه گذشته به 4/12 ميليون هكتار رسيده است و از دلايل عمده اين تخريب‌ها قاچاق چوب است. ارزش زيست محيطي جنگل‌ها 400 برابر ارزش توليد چوب آنهاست. سالانه در حدود 100 هزار هكتار از جنگل‌هاي غرب كشور براي تامين سوخت و تبذيل به زمين‌هاي كشاورزي و زراعتي از بين مي‌روند. دام‌هايي هم كه در جنگل‌ها از نهال درختان و سرشاخه‌ها براي رفع گرسنگي خود استفاده مي‌كنند اجازه رويش را به نهال‌ها نمي‌دهند و در جهت تخريب هر چه بيشتر جنگل‌ها نقش بسزايي دارند. اين عوامل تخريب باعث شد تا سازمان جنگل‌ها و مراتع ميزان بهره‌برداري از جنگلها را از 3 متر مكعب در هكتار به يك متر مكعب كاهش دهند و براي تامين نيازهاي چوبي از جمله مبلمان، لوازم منزل و… از واردات و زاراعت چوب بهره ببرند.

نجات روزانه 900 اصله درخت با بازيافت كاغذ
براي توليد هر تن كاغذ در كشور به 15 اصله درخت تنومند نياز است. با وجود روند رو به كاهش جنگل‌هاي كشور همچنان مصرف كاغذ رو به افزايش است و به دليل اينكه فرهنگ بازيافت در كشور جا نيفتاده است کاغذهای مصرفی به جاي اينكه به چرخه توليد برگردند در زير خاك مدفون مي‌شوند و موجب آلودگي هر چه بيشتر آب و خاك مي‌شوند. نزديك به 10 درصد زباله‌هاي تهران در روز را كه معادل 750 تن است كاغذ تشكيل مي‌دهد كه كمتر از 100 تن از آن بازيافت مي‌شود. و بازيافت روزانه اين ميزان كاغذ باطله حدود 900 اصله درخت را از نابودي نجات مي‌دهد. اين در حالي است كه نرخ هر كيلو كاغذ وارداتي دو دلار است و سالانه 550 هزار تن كاغذ وارد كشور مي‌شود. حدود 150 هزار تن كاغذ در يك سال گذشته در كشور توليد شده است كه با تفكيك كاغذ از زباله‌هاي ديگر هزينه واردات آن ريالي خواهد شد. هم‌اكنون هزينه واردات كاغذ در كشور 1.1 ميليارد دلار است.
در سال گذشته هزينه توليد كاغذ از 530 دلار در هر تن به 820 دلار رسيد كه موجب شد با توجه به تخصيص ندادن بودجه براي اين حجم و قيمت، حجم كمتري از كاغذ را وارد كرديم و دچار كمبود كاغذ و افزايش قيمت آن در سال جاري شديم. براي تهيه مواد اوليه توليد كاغذ از درختان كمياب جنگل‌ها استفاده مي‌شود و بازيافت كاغذ نسبت به توليد آن 48 درصد در انرژي و 58 درصد در آب مصرفي آن صرفه جويي ايجاد مي‌كند. براي توليد هر تن كاغذ ما به دو تن چوب و 200 هزار ليتر آب نياز داريم كه با بازيافت مواد اين ميزان به نصف كاهش مي‌بايد. 92درصد از مواد اوليه چند صد كارخانه كاغذ‌سازي در كشورهاي توسعه‌يافته از كاغذهاي باطله تامين مي‌شود و اين در حالي است كه در ايران دو كارخانه توليد كاغذ 98 درصد مواد مصرفي خود را از چوب جنگل‌ها تامين مي‌كنند. براي توليد هر تن خمير كاغذ به حدود هفت تن باگاس نياز است كه با استفاده از آن به جاي چوب مي‌توان سالانه از 457هزار هكتار از جنگل‌ها حفاظت كرد و درختان را براي توليدات وسايل از بين نبرد.
1.5 ميليون تن واردات چوب
در سال‌هاي اخير اخبار ضد و نقيضي مبني بر ممنوعیت صادرات چوب یا آزاد شدن آن منتشر شده است. در آذر سال 93 رئيس سازمان جنگل‌ها، مراتع و ابخيزداري از ممنوعيت صادرات چوب خبر داده بود و اين در حالي است كه اخيرا اعلام شد صادرات چوب جز هيزم و زغال چوب آزاد است. در سال 93 اعلام شده بود كه سالانه بيش از 5/3 ميليون متر مكعب چوب از محل زراعت تامين مي‌شود و مابقي نياز يعني در حدود 5/1ميليون متر مكعب آن نيز وارد كشور مي‌شود. سازمان جنگل‌ها معتقد بود كه هيچگونه صادراتي حتي به صورت محدود نبايد در كشور صورت بگيرد. البته در سال 92 صادرات محدود چوب با تعرفه 70 درصد صورت مي‌پذيرفت. همچنين در سال 93 پراكندگي خشكيدگي جنگل‌هاي بلوط در سطح يك ميليون و 130 هكتار و در مجموع آسيب ديده آن در حدود 170 هزار هكتار بوده است. سهم كشور ما از سه ميليارد و 454 ميليون هكتار از مساحت كل جنگل‌هاي جهان در حدود 12 ميليون هكتار است كه اين حجم نيز به سرعت در حال تخريب و كاهش است. ما مي‌توانيم از طريق زراعت درخت سالانه 5/6 ميليون متر مكعب چوب توليد كنيم، در حالي كه به 35 ميليون متر مكعب چوب زراعتي نياز داريم.
صادرات آب و خاك با چوب
پوشش جنگل‌هاي ايران كم است و صنعتي و تجارتي هم نيستند. براي حفظ اين جنگل‌ها بايد ضمن تسهيل واردات چوب مقداري هم زراعت چوب را توسعه دهيم و زراعت چوب را در حواشي رودخانه يا اراضي شيبدار كه به نوعي رها شده‌اند انجام دهيم. ما بايد از صادرات هر گونه چوب پرهيز كنيم چرا كه با صادرات اين محصول در واقع آب و خاك كشور را هم صادر مي‌كنيم. و در ازاي صادرات آن هر چقدر هم كه پول بگيريم توجيه مناسبي براي تخريب جنگل‌هاي ما نيست.

</div>
</div>
</div>